زیستن را بیاموزیم، زندگی پدیدار شود.
حکایت زندگی انسان بسیار کهن می‌باشد، لحظاتی در زندگی ما وجود دارد که رویدادهای تلخی را تجربه کرده‌ایم. لحظاتی، در مسیر پرتلاطم مسدود شده، زندگی را به یاد داریم.
شاید بیش از هر چیزی زیستن در هستی و دیدن رخدادهای پیرامون مشاهده می‌طلبد یعنی آگاهی از تاریخِ زندگی‌مان و کشف آن.
زیستن در تفاوت‌های بی‌شمار، انسان‌ها را عاجز از انتخاب می‌کند و دائماً در یک سردرگمی، امنیت کاذب و تردیدهای بسیار زندگی را هدر می‌دهیم و نهایتاً ما در یک زنده ماندن زندگی را تحمل می‌کنیم، تا زنده بودن را زندگی کنیم.
ما معمولاً موفق می‌شویم و برای برنده شدن می‌تازیم ولی لزوماً رشد نمی‌کنیم.
پیمودن در جریان حرکت زندگی، حضور و آموختن است و مسیرمان بسیار ناپیدا است.
وضعیت زندگیمان چگونه هست؟
و
چگونه نیست
تمامی لغات و علامت‌های نگارشی این متن آگاهانه انتخاب شده لطفاً با دقت مطالعه نمایيد .